Motibazioa irakasleengan

Motibazioaz mintzatuko gara, etorkizuneko irakasleak izango garenez, motibazio ezak irakaskuntza prozesurako oztopo handia gerta dakigukeelako. Gai hau lantzeko hainbat ideia garrantzitsu hartuko ditugu kontuan. Horretaz gain, taldekide eta ezagun batzuek izandako esperientzietan oinarrituko gara.

 

Zer da auto-motibazioa?

• Irakasleek klase emateko behar duen motibazioa,  ikastetxearen edota ikasleen arabera, zaila izan daitekeelako klase ematea.

• Klase emateko gogoak ez galtzea.

Nola lortu?

• Irakasleek haiengan konfidantza izan behar dute.
• Gizartearen esker ona, onarpena.
• Norberak bere meritoak, antzematea.
• Lan baldintzak hobetu.

• Norberaren arazo pertsonalak alde batera uzten ikasi.
• “Malestar docente” delakoa sahiestea.

Irakaslearen jarrera

• Irakasleak egunerokoan nolako jarrera izan behar duen. Azken batean, umeak motibatzeko bera ere motibatua egon beharko da, eta motibazio hori urteetan zehar mantentzea ez da erraza.
• Motibazioa mantentzeko, irakasleak bere lana egunero berritu behar du, gure irakasle zaharrekin ikusi dugun bezala, metodo klasikoak bizitza osoan erabiltzean motibazioa desagertzen delako irakasle nahiz ikasleengan.

Motibazioa psikologiaren aldetik

• Alderdi psikologikotik motibazioaz hitz egitean, kontuan izan behar da zer dioen psikologiak motibazioaren inguruan, era teorikoan. Hala ere, jakin behar da bakoitzarengan oso aldakorra dela motibazioa, guztiok jarraitu arren eredu psikologiko konkretu batzuk.

Elkarrizketaren ideia nagusiak

Make your own mind maps with Mindomo.

Jolasten, ikasten

Gai hau aukeratu dugu gure ustez jolasa oso garrantzitsua delako umeen garapenerako. Izan ere, hezkuntzaren parte da ere jolasa, eta behar duen garrantzia eman nahi diogu. Umeek jolasen bidez hainbat gauza ikasten dituzte, adibidez, beste umeekin erlazionatu, psikomotrizitatea garatu, beste umeekin elkarbanatu, etab. Jolasa aukeratu dugu, baita ere, aisialdian umeekin egiten ditugun ekintzengatik (Aintzane bolondresa da saskibaloian umeak entrenatzen eta Josune eskaut talde batean arduradun bolondresa da). Jolas dinamikoen bidez saskibaloian jolasten ikasi edo eskultismoak transmititzen dituen baloreak ikasten.

Denok dakigu jolasten ikasten dela baina, ikertuz sakondu dugu gai honen inguruan genuen jakintza.  Interneten laguntzaz hasi ginen ikertzen, jolasen garrantziaren berri ematen duten  web orriak erabiliz. Batzuk pentsa dezakete jolasak denbora-pasa hutsak direla edo bakarrik ondo pasatzeko balio dutela, baina ez da horrela. Izan ere, etorkizuneko nagusien bizitzarako prestaketa da jolasa.

Hainbat gauza berri ikasi ditugu, eta ideia nagusienak eta interesgarrienak aipatuko ditugu:

·         Mugimenduaren premia duten jolasak ikaragarrizko garrantzia dute, hazteko prozesuan ezinbestekoak direlako, horrela garatzen baitituzte giharrak eta gorputz-adarrak. Era berean, bakoitzaren koordinazioa garatu ez ezik, besteekiko harremanak ere lantzen dira.
·         Sozializazioaren tresna ere bada,  umeak jolasetan nagusiek egiten dituzten ekintzak imitatzen baitituzte, etorkizunean beteko dituzten rolak ikasiz. Eta ez hori bakarrik, elkarbizitzako baloreak ere ikasten ditu umeak.
·         Berebiziko garrantzia ere badu jolasak, haren bidez, beste gauza askoren artean, umearen nortasuna garatzen laguntzen duelako.
·         Hainbat alor aberasten ditu jolasak: gaitasun fisikoa koordinazioa eta psikomotrizitatea garatzeko, garapen sentsorial eta mentala, gaitasun afektiboa(emozio berriak bizi, konfliktoak konpondu,eguneroko bizitzako arazoei aurre egin...), kreatibitatea eta imajinazioaren erabilera, lankidetza...
·         Adimena ere garatzen da: hitz egitea eta hizkuntzen barneratzea, trebetasun sozialak(esaterako, negoziatzea, lehiatzea, arauak jarraitzea, txandak errespetatzea...), adimen arrazionala(esaterako, konparatzea, sailkatzea, zenbatzea, memorizatzea...) etab.
·     Gainera, umeak bere burua ezagutu ez ezik, ingurunearen ezaguera ere lortzen du. Ingurunearekiko harremanetan jartzen dira, espazio eta denboraren ezaguera sustatzen da.

Honek guztiak lagunduko digu, lehen aipatutako ekintzetan. Guk prestatutako jolasak egin ostean garatu diren gaitasunak behatuko ditugu. Izan ere, praktikan jartzeko aukera izan dugu jadanik, eta ziur gaude etorkizunean jolasen garrantziaz ikasitakoa praktikan jarriko dugula. Bakoitzak bere esparruan landutako jolasa eta ondorioak azaltzera ekingo diogu:

1. Eskaut taldean, konfiantza garatzeko jolasak maiz egiten ditugu. adibidez, "botila mozkortia", umeak borobil batean jartzen dira eta bat borobilaren barruan sartzen da, gorputza tentsioan jartzen eta alboetara bere gorputza erortzen uzten du. Borobilean dauden umeak saiatu behar dira barrukoa zutik mantentzen. Beste jolas bat "kremailera" da, horretan umeak lurrean etzanda jarri, haien buruekin kremailera bat osatzen, eta besoak gorantz jartzen, beste ume bat guztien gainetik pasatzen da, etzanda haien eskuetan. Ekintzarekin amaitzeko "amodioaren trena", ume guztiak eserita jarriko dira trainera bat bezala, baina borobil bat osatzen. Aurrekoari masaje bat egingo diote, eta beraiek baita ere masaje bat jasoko dute atzean daukaten kideak emanda. Jolas hauen bidez taldean elkartasuna eta gorputz-espresioa lantzen da, besteak beste.
2. Saskibaloian badago askotan berotzeko egiten den jolas bat. Honetan datza: bi talde egiten dira eta 10 pase egin behar dira, baina baloia eskutan duena ezin da mugitu eta taldekide guztiek oihukatu behar dute zenbat pase daramatzaten. Kirolaren gaitasunak lantzen dira, baina beste batzuk landu dituztenaz ohartu naiz. Koordinazioa lantzen da nahitaez, zeren bakoitza beste taldeko baten aurrean jartzen da, baloia eskura ez dezan. Gainera, mugimendua lantzen dute alde batera eta bestera korrika eginez baloia pasa diezaieten. Espazioaren kontrolean ere trebatzen dira, leku mugatu batetik ezin direlako irten. Gaitasun fisikoez aparte, oso garrantzitsua den taldearen inportantzian edo lankidetzan oinarritzen diren baloreak eskuratzen dituzte, hau da, taldekideek beraien artean hitz eginez eta mugimenduak ondo koordinatuz helburu bat lortzen dute, kasu honetan irabaztea.

Konklusio gisa, umeekin gaudenean baliagarria da behatzea eta pentsatzea pixka batez, jolastean zer ari diren trebatzen eta aldrebes, balore zein gaitasun jakin bat erakutsi nahi badugu, ze nolako jolas mota erabili nahi dugun. Azken finean, jolasten ikasten delako.

Programazioa erraz ikasiz

1. Zer ikasi dugu:

Guk hautatutako gaia umeentzako programazioa izan da. Gaiari buruz ikertzean, gehien harritu gaituena, informazioa izan da; ez baikenuen espero hainbeste informazio nahiz baliabide aurkitzea interneten. Hala, errazki aurkitu ditugu programazio programa berriak, umeentzako eginak. Artikuluren bat ere irakurri dugu gaiaren inguruan. Horrela, konturatu egin gara gaiaren garrantziaz, ez genuen espero eta hainbeste ekimen egotea umeei programatzen irakasteko. Hona hemen artikulu horietako bat. Gainera, pentsatzen genuen programatzea kode lerroak idaztean zetzala, baina umeei egokitutako programak bilatzean haratago doalaz konturatu gara. “Microsiervos”en, nik gogoko dudan orrialde bat, aurkitu dugu ere artikulu bat, non blocky programa agertzen den. Ez genuen programa horrek erabiltzen duen irakasteko sistema ezagutzen!

Programa horretan, komando errazak irakasten dira era berritzaile batean. Hala, umeak “if do” komandoa hartzen ikasten du, era bisual batean ikusten kaxen bidez zerbait egiten badu beste zerbait egingo duela, hori da programazioaren oinarria!

2. Zer egitera eramango gaituen honek:

Batez ere, informatika eta bideo jokoak bioi interesatzen zaizkigun gauzak direlako aukeratu dugu programazioari buruzko gaia. Beti ere, aplikazio hauek  umeei zuzenduta daudenak, bideojokoak zein programa desberdinak egiten ikas dezaten. “Alice” programa erabili dugu, umeei bereziki, programatzen irakastera bideratutra dagoena. Mugimenduen bidez, ingurusimplee batean,3D modeloen bitartez animazio desberdinak sor ditzake. Programatzeko zailtasunak izan ditzaketen pertsonei bideratuta dago software hau, lehen eta bigarren hezkuntzako umeei batez ere. Ikasi dugun gauzetako bat edozein motatako animazioak zein jokoak egitea posible dela. Ondorioz, ikasi dugunak noizbait umeei programazio klaseren bat egitera eraman gaitzake.

3. Zeren bitartez ikasi dugu:

Gaiaren inguruan ikasteko internet izan da erabili dugun baliabide bakarra. Hala eta guztiz ere, informazio asko aurkitu dugu, nahiz probatu nahiko genituzkeen programazio baliabide batzuk! Hasieran, teknologia berriei buruz ikertuko genuen, hala ere, geroxeago programazioaren alorrean ikertzera pasa ginen, Juanek esan izanaz gain, gai zehatzagoa eta bizi izan duguna delako.

Azken batean, ikasi egin dugu programak begiratzen, ikusitakoen gehiengoa oso bisualak baitziren. Gaia aztertzeko nagusiki erabili ditugu berri konkretuak (lehenago agertutakoak bezalakoak) nahiz bideoren bat edota top 10en bat umeentzako programazio programekin.

Hala, taldekideei erakustean, 0tik hasi izan beharra izan dugu, askok ez zekitelako ezta zer den programatzea! Sentitu dugu aipatutako programetariko bat erabili ahalko bagenu beraiekin, azkar ulertuko luketeela zertan datzan.

Musikaren bidez ikastea

Normalean hezitzaileek bost ikasketa arlo bereizten dituzte: matematika, hizkuntza eta literatura, zientzia fisikoak, gizarte zientzia eta artea. Alde batera usten dute musika, umeen eguneroko bizitzan ezinbestekoa dela uste dugu eta horregatik aukeratu dugu gai hau. Gai honi buruzko ikerketa egin dugu eta web orri hau erabili dugu iturri gisa. Ikerketa egin ondoren konturatu gara uste genuena baino garrantzitsuagoa dela musika umearen garapenean, beraz, musikak eragin handia duela umeen eguneroko bizitzan ikasi dugu.
Musika garrantzitsua dela ikasi dugu, hainbat arrazoiengatik:

1. Musika adimen emozionalarekin eta umearen garapenarekin lotura zuzena du. Batzuk bere balioa eskasa duela uste dute baina musikak, umearen gaitasunak garatzen laguntzen dio.

2. Musikarekin eta haren erritmoarekin bizi diren ikasleek lan hobeagoa egiten dute horrekin bizitzen ez direnekin konparatuta. Musikarekin estimulatutako umeak garapen hobeagoa dute, ikaskuntzan hobeto eta arinago erantzuten dute.

3.Gizakiaren garapenean, hazkuntzan eta eboluzioan eragin nabarmena du.

4. Emozio eta sentimendu ugari transmititu dezake esate baterako, poztasuna, tristura, zorigaitza, maitasuna...

Ariketa batzuk planteatu ditugu alde batetik umeen erritmo gaitasuna garatzeko eta bestetik musika tresna desberdinak frogatuz haurraren musikarekiko interesa lortzen saiatzeko.

1.Umearen erritmoa garatzeko hainbat ariketa egin daitezke: Gorputz atalekin eginiko erritmoak edota elementuren batekin, musika tresna batekin adibidez. Oinarrizko elementuak baino ez ditugu erabili behar edalontzi, karpetak, txaloak edota oinekin kolpeak emanez. Elementu hauek konbinatuz erritmoak sortzean datza, umeak gaitasun hau garatu dezan, eta aldi berean inprobisazioa eta kordinazioa garatzen du haurrak. Bideo honetan oso ondo deskribatzen da edalontziak erabiliz guk planteatutako ariketa.








 
2.Musika tresna desberdinak frogatzean datza bigarren ariketa edo proiektu hau. Beti ere lehen hezkuntzarako aproposak diren oinarrizko musika tresnen bidez, hala nola, xilofonoak, marakak, txinatar kutxa, klabeak, hau da, perkusiozkoak direnak batez ere eta txirula, noski.







3. Azkenik musika eta mugimenduaren lotura estua aprobetxatuz beste ariketa bat egitea posible izan litzatekeela uste dugu. Gure hirugarren proposamena, mugimenduak musikarik gabe egitean datza. Honek, umeen mugimendu koordinazioan eta haien ekintzak planifikatzen laguntzen die gai hau lantzeak. Baita ere, haien emozioak eta sentimenduak isladatzeko bide edo tresna egokia dela iruditu zaigu.

Umeek jolasten duten bitartean programatzen ikasiz

Teknologia berriak gure eguneroko bizitzaren zati gero eta garrantzitsuagoa dira. Hara, proiektu asko jarri dira abian, guk aztertuko duguna programazioarena klasean izango da, adin txikietan.

Hala, guk klase batean umeei programatzen irakatsi ahalko genieke. Teoria pixka batekin nahiz ordenagailuetan praktikak eginez.

Klase teorikoei legokienez, errazki azalduko genuke programazioa zertan datzan nahiz guk erabiliko dugun programara nolabaiteko sarrera. Kontua da ikasleek pentsatzea jolasten dabiltzatela programatzen ikasten ari diren bitartean.

Guk proposatuko genukeen programa Alice izango litzateke, programazioa errazten duelako era oso dibertigarrian. Gainera, dohakoa eta kode irekikoa da.

Hasieran, umeei erakutsi ahalko genieke pertsonak espazio batean sartzen, gero animazio programatuak sortzeko edota jokoak!

Hau izango liteke ariketa posible bat, marrazo bat animatzea irla bati bueltak ematen:

Geroxeago animazio konplexuagoak egingo genituzke, ondokoa bezalakoa, non kamara kontrolatzen den, parametroak erabiltzen diren, eta gorputzaren zati konkretuak mugitzen diren...

Irakasleari elkarrizketa: Aintzane

Lana aurkeztu zidaten bezain laster, argi eta garbi ikusi nuen zein irakasleri egin nahi nion elkarrizketa. Hainbat urtetan nire irakasle izan zen Anari egin nion elkarrizketa, eta egia da zaila suertatu zitzaidala berarekin kontaktuan jartzea ikastetxez aldatu baitzen. Egun batzuetan telefonoz hitz egin ostean, azkenean ikastetxeko gela batean geratu ginen.

Hasieratik oso lagunartekoa izan zen, bera izatez oso lasaia baita eta horrek lagundu ninduen, joan baino lehen nahiko urduri bainenbilen. Unibertsitateaz eta hainbat kontuz hitz egin eta gero, benetako elkarrizketari ekin genion.  Galdera  askoren erantzunak gutxi gorabehera asmatuko nituelakoan nengoen eta nire harridurarako kasu batzuetan ez zen horrela izan.

Alde batetik, banekien hainbeste markatu nauen irakasle batek bokazioz aritzen zela eta betidanik nahi izan zuela irakaskuntzan aritu. Baita ikasleekiko kontaktua dela politena berarentzat, momentuan momentuko kontaktua zein urteak pasata ikasleekin hitz egitea, eta benetan uste dut, urteak pasata niri galdera berbera eginez gero, berdin erantzungo nukeela.

Bestalde, nahiko harritu ninduten erantzunak daude. Izan ere, ez nuen uste niretzat hain ondo azaltzen zuen eta bere irakasgaiak maitatzea lortu zuen irakasleak pentsatzea bere metodologia aldatuko zukeela ahal izan balu, adibidez, lan kooperatibo gehiago edo edukiak baino, gaitasunak ebaluatzea. Gero, galdetu nionean irakasle prestakuntzan zer ikasi beharko litzatekeen, esan zituen gauza guztietatik batek bereziki deitu zidan arreta: “emozioak lantzea, pertsonekin lanean gaudelako, bakoitzak atzean dituen arazoak kontuan hartuta lanari jarraitzen jakitea”.

Oso elkarrizketa emankorra gertatu zitzaidanez, ondorio pila bat atera ditzaket. Hala ere, nagusienekin geratuko naiz: lehenik, metodologia berriak ezarri behar direla eta orekaz landu; bigarren, lehentasuna beti ikaslea dela eta haren alde egin behar duela beti irakasleak eta hirugarren, hezkuntza munduan gauza asko aldatu behar direla eta horretarako beti jarraitu behar dugula prestakuntzan eta hezkuntzako pieza guztien komunikazioa bermatu behar dugula.

Azkenik, egun batzuk pasata buruan geratu zait erantzun bat benetan motibatu nauena irakasle aritzeko. Galdetu nion berarentzako zeintzuk ziren irakasle izatearen alde onak, eta betiko erantzunak espero nituen, soldata, oporrak etab. baina berak benetan erantzun polita eman zidan: “irakasle izatearen alde onak guztiak dira, gustukoa baldin badaukazu, guztiak. Nik alde onak baino ez ditut ikusten, alde txarrak administrazio kontuak baino ez dira, ikasleekin ez.”

Ikaragarri polita da, miresten duzun irakasleak, zuk miresten duzun adina liluraz hitz egitea bere lanbideaz.  Pizgarria da oso, etorkizuneko lana gogoekin hartzeko.

Elkarrizketaren ondorioa

Elkarrizketa egiteko pasa den urtean nik izandako historia irakaslea aukeratu dut, miresten baitut. Batxilergoan eta DBH-n irakasle lanetan ibili da azken 20 urteotan historia eta gizarte zientziak ematen Gasteizko Mendebaldea ikastetxean. Irakastea izugarri gustuko du eta ez da nekatzen urtero gai berdinak emateaz. Berrogeita bost minutu inguruko elkarrizketa izan zen, hasieran nahiko urduri nengoen ez dudalako konfidantza handirik izandako irakasleekin, baina berehala lasaitu nintzen eta esperientzia polita izan zen.

Alde batetik, berak  izandako esperientziak kontatu zizkidan: zergatik hasi zen irakasle lanean, izandako arazoak hainbat ikasleekin eta gauzarik politena eta zailena, esate baterako. Berarekin izandako elkarrizketaren ondoren konturatu naiz irakasleen lana uste nuela baino garrantzitsuagoa dela, batez ere lehen eta haur hezkuntzan.

                                              

 

                                                      

Bestetik, magisteritzako graduan zer ikasten ez den galdetzerakoan hitz bakarra esan zidan: esperientzia. Esperientzia eta praktikaren bidez gauza asko ikasten direla esan zidan, karreran ezin direnak ikasi. Irakasle on batek izan behar zituen ezaugarriak esan zizkidan eta ezaugarri gehienak nik pentsatutakoekin bat datoz eta nik aukeratutako irakasleak betetzen dituenak nire iritziz. "Ezetz" esaten jakin behar dudala azpimarratu zuen, umeak irakaslearekiko respetoa adieraz dezan. Pazientzia handia izatea ere beharrezkoa dela esan zidan, haurrekin egoteko eta hezitzeko ezinbestekoa dena.

Laburbilduz, irakasle honekin izandako elkarrizketa oso baliagarria izan da niretzat. Konturatu naiz irakasleek erantzukizun handia dutela, umeen eredu izango baikara ikasgelan. Bokazioa ezinbestekoa da irakasle izateko eta Carmen ere horrekin bat dator. Horri buruzko esaldi bat esan zidan, ahaztuko ez dudana. Berak esan zidan " karrera amaitzerakoan guztiok izango zarete profesionalak, baina batzuk bakarrik profesional onak", hau da, benetan bokazioz irakasle izan nahi dutenak izango dira irakasle onak eta ez magisteritzako gradua egin dutenek beste gradu baterako nota ez dutelako, adibidez.

Elkarrizketa irakasleari

Elkarrizketa egiteko aukeratu dudan irakaslea Carmen da, nire lehen hezkuntzako irakaslea hirugarren eta laugarren mailan. Berarekin igaro nuen ordua oso gustura pasatu nuen. Izan ere, nire haurtzaroko momentu politenak klase horretan pasatu nituen. Carmeni esker gauza batzuk ikasi ditut, hezkuntzarako eta irakaskuntzarako garrantzitsuak direnak.

Hasteko, taldeka lan egiten ikastea beharrezkoa da, eskolan beste irakasle batzuekin lan egin behar delako. Honetarako ikastaroak edo kurtsoak egin beharko ziren hau gehiago lantzeko, izan ere, irakasle batek hobeto lan egingo du bere lankideekin ondo konpontzen bada eta gustura sentitzen bada bere lanean. Ildo horretatik jarraitzen, Carmenek azpimarratu zidan irakasleen prestakuntza etengabe berritzeko beharra. Gizartean egoera aldatzen bada baita ere horrekin irakasteko modua. Esate baterako teknologiaren erabileraren kasuan.

Beste ideia garrantzitsu bat sormenaren garapena da. Hezkuntzan, eta batez ere lehen hezkuntzan, sormena garatzea derrigorrezkoa izan beharko litzateke. Irakasleak ere sormena garatu behar du klaseak eta material berriak prestatzeko, eta klase guztietan gauza bera ez egiteko. Nahiz eta modu honetan pentsatu, errealitatean gertatzen dena gure hezkuntza sistema (eta gizarteak onartzen duena) sormenari garrantzia kentzen diola da. Hau aldatzeko beharra dago.

Irakasle izateko ikasi behar diren gauzarik inportanteenak praktikak egiten ikasten dira, eta irakasle izaten ikasteko irakatsi behar dela argi dago. Gainera, praktika gehiago egin beharko ziren, baina ikasturte osoan zehar. Izan ere, klase baten egoera aldatzen doa kurtsoa aurrera doan heinean.

Naiz eta lan polita izan, irakasle izateak momentu zailak daude. Momentu gogorrenak ikasleei edo ikasleen familiei zerbait gertatzen zaionean izaten dira; ikasle batek bullying-a jasan behar duenean, edo ikasle batek behar bereziak dituenean, eta horregatik zailtasunak dituenean ikasteko. Kasu horien aurrean, irakasleak ez daude prestatuta egoera horiek konpontzeko, eta laguntza gutxi eskaintzen dira.

Xabierren elkarrizketa Olabideko Josebari

Nik hautatutako pertsona miresgarria Joseba da, Gasteizko Olabide ikastolan DBH 3. eta 4. mailetan biologia-geologia irakaslea. 14 urte nintuenean ezagutu nuen bera, beste gelakide berri askorekin batera, 3. mailarekin hastean. Hara, azkar konturatu ginen guztiok bere nolabaiteko xarmaz, guztiok bere klaseak izateko gogoz beterik geunden eta!

Ostiralean egon nintzen berarekin, non eta bere mintegian, bakarka. Olabidek gogoan nuen bezala jarraitzen zuen, Joseba bezala! Pozez hasi ginen hizketan, ia gidoi bat duen elkarrizketa jarraitu behar genuela ahantziz. Egia esan, ez nuen besterik espero, oso irakasle hurbila baitzen. Bere kontuak kontatu zizkidan, gure artean egunerotuz, ordenagailuak bezala!

Aipagarria da bera nire galderei erantzuteko gogotsu zebilela, ez nuena guztiz espero, galderak aspergarri suertatzen zitzaizkidalako. Hala, ez genion guztiz jarraitu nire paperean idatzita zegoen gidoiari. Haatik, proposatutako lehen galdera esan nion, eta erantzunak txunditu ninduen, ez nuen espero eta. Bere irakas-bizitzako memento politenentzat espero nuen ikasleek berari zerbait oparitu zioten mementoren bat. Ez zen hala. Bere une politena duela gutxi izanak, eta ikasle ohien bisitak zirela esateak harritu ninduen. Azken batean, berarentzat memento politenetariko bat zen eta berarekin burutzen ari nintzen elkarrizketa!

Hala, bere bizitzari buruz hitz egiten jardun ginen 10 bat minutuz, beste gai interesgarri batekin topatu arte, hara, bere irakasle-formakuntzarekiko kritika. Berak pozik zirudien klaseak ematean eta, ondorioz, ez nuen espero jaso izan nuena bezalako kritika zorrotza!

Hala ere, poziz bete ninduen izandako elkarrizketak, bere klaseak nahiz ikastola gogoratu nituelako; azken batean ez ziren urte lazgarriak izan! Denbora pasa ahala, malenkonia sentitu nuen ere, faltan botatzen dudalako ikastolaren giroa, hango irakasleak, lagunak... Ikastola bera.

Laburbilduz, elkarrizketa nik espero izan nuen bezala izan ez arren, pozik nago izandako solasaldiarekin eta irakaslearekin berriro egon izanarekin. Pozik sentitu nintzen berarentzat memento unkigarria zelako pasatzen ari ginena eta bere kritikarekin bat netorren. Ariketa ontzat jotzen dut egindakoa, ondo datorkigulako guri, etorkizuneko irakasleoi, guk izandako irakasle onekin berriro egotea, zerbait ikasiz nahiz ondo pasatuz!

Elkarrizketa irakasleari

ELKARRIZKETAREN ONDORIOA:

Irakasle miresgarri bezala Lourdes hautatu dut. 40 urte  baino gehiago darabil klaseak eguzkibegi ikastolan ematen eta aitortu zidan lehen egunetatik ez dela ezer aldatu, poztasun eta gogo berberak dituela klase emateko orduetan.  Harekin  LH5 eta LH6ko ikasturteak eman nituen.Sei urte pasa dira eta oraindik berarekin bizitako momentu batzuk gogoratu nituen gelara sartzean eta harekin hizketa ibili nintzen momentuan. Irakasle hori berriro ikustea poztasun handiz bete ninduen.

Ikastolara joan nintzen elkarrizketaren lan hau kontatzera, bere erantzuna baiezkoa izan zen eta beraz ostegunean geratu ginen. Ordu eta gutxiko elkarrizketa izan zen, bere gelan eginikoa. Hasieran, egoera nahiko deserosoa zen. Nik izandako irakasle batekin hizketan ibiltzea... Baina erlojuak aurrera egin ahala, konfidantza hartu egin nuen eta gidoietako galderetatik aparte, elkarrizketa bitartean nire interesa piztu zizkidan gauza guztien erantzuna entzuteko irrikitan nengoen. 

Ordu eta gutxitan hezkuntzarekiko eta irakaslearekiko gauza asko ikasi nituen. Irakasle baten esperientzia entzutean konturatu nintzen zein baliagarria den esandako guztia jakitea etorkizunean irakasle "ona" izateko.

Gehien harritu ninduen iruzkin edo azalpena, irakasle batek, ez duela irakasle zeregina eskola orduan amaitzen, baizik eta, eskolan arazo bat sortu izan  bada, etxean bueltak eta bueltak ematen dizkio arazo hori konpontzeko ahaleginarekin. Baita ere aitortu zidan, berak ez zituela materia guztiak gustuko, baina eman behar zituela eta beraz, bere partetik esfortzu handiagoa suposatzen zuen horrek.Galdera gehienak hezkuntzaren inguruan izan ziren, baina 10-15 minutu eman zuen niri galdera batzuk egiten ( non nagoen ikasten, pozik al nagoen... )

Azkenik, irakasle funtzioa unibertsitaten ez dela ikasten esan zidan, baizik eta praktikarekin lortzen den gauza bat dela. Teoriak ondo menperatu ahal ditugu, baina horrekin nahikoa ez zela esan zidan. Berak urte asko darama hezkuntza munduan eta aitortu zidan ez zela gauza monotono bat, baizik eta, egunero lan ezberdin batekin topatzen zarela, ume ezberdinak, giro ezberdina eta momentu ezberdinak bizi egiten dituzula

                                                                                                                Naira Marchan

Debekatutako hezkuntza

Sarrera:

“Debekatutako hezkuntza” Argentinan egindako pelikula dokumentala da, 2012ko abuztuan kaleratutakoa. Ikasketak bukatu berriak zituen 21 urteko mutil batek burutu zuen dokumentala, hark izandako esperientzia txarra kontuan izanik. Bertan herrialde ezberdinetako adituek bere iritzia ematen dute hezkuntza sistemari buruz eta ikusgai dira Latinamerika eta Espainiako hezkuntza esperientzia ez ohikoak. Dokumentala “Crowdfunding”aren bitartez finantziatu egin zen, borondatezko finantziabide bat interneten bidez burutua. Filma azkar bilakatu zen famatu, 2013-rako 10 milioi aldiz ikusi baitzen.

Kritikak:

•  Eskola pribatuen defentsa egiten dela uste dute batzuek, hezkuntza elitistatzak joz 

Orri horretako idazleak, pelikularen ideia orokorrarekin ados dagoela esaten du. Baina, bertan soilik dirudun umeen egoera aztertzen dela dio, eta bere ustez, arazo hori ume guztiena da. Film honetan txiroen partehartzea falta dela kritikatu egiten du. Laburbilduz, eskola pribatuen defentsa soilik egiten dela uste du autoreak eta beraz, eskola publikoko ikasleen hitza falta dela aitortzen du.

•  Eskola publikoari eraso zuzena

Pelikula honek hezkuntzaren esperientzia alternatiboen defentsa egiten duela esaten dute, baina espontaneismo pedagogikoan (umetik jaiotzen da guztia eta horretarako ez da ez instituziorik ez autoritaterik egon behar, umearen ahalmen sortzailea aske egon dadin) zentratzen da. Eskola pulikoari erasotzen dio filmak, autoritarioa, industriala eta diziplina handikoa dela esanez. Etxeko hezkuntza eskola publikoari konponbide emateko ere aipatzen du.

Orokorrean dokumentalari egindako kritikak dokumentalaren sortzaileen web gunean daude eskuragarri, besteen ideiak agerian uzten eta ideiak kritikoki begiratzeko aukera errazten. Baina ez dira aurkitu ditzakegun kritika bakarrak. adibidez hemen daukagu eskola publikoaren kontrakoa dela esaten duen kritika, beste kritika bat.

Azkenik, hemen uzten dizuegu filma ikus dezazuen.